نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید 

 نـوازش هـای خـــدائی

آیه 50 سـوره تـوبـــه :

بســم الله الــرحمـــن الرحیـــم

وَ اِنْ تُصِـبْـــکَ حَسَـنَـــةٌ تَسُـــؤهُــمْ...

ای محمّــد (ص) ؛

اگر نیکوئی به تو رسد،

ایشان را بد آید و اندوهگـیـن کند،

و اگر زیانی و مصیبتی به تو رسـد

می گویند این بود که از پیش از این ما باز نشستیم، و برگردند شادان!

هرکه نعمت او تمامتر

و نوازش خــــــــــدای بر او بزرگتـــر،

حاســـدان وی بیشتر ،

دشمن طاووس یاشد پَــرّ او

ای بسا شه را که کشته فَـرّ او

تمام آیات قرآن برای پیامبر (ص) نوازش خدایی است

پس عجیب نیست که دشمنانش هم از همه بیشتر و سر سخت تر باشند

حتی پس از گذشت 1435 سال که از هجرتش گذشته

هنوز دست از دشمنی و اهانت و جسارت برندارند

آنها می خواهند نور خدا را با دهان هاشان خاموش کنند

ولی خدا می خواهد این نور هر روز فروزنده تر از قبل گردد

منافقان که نعمت و نوازش و فضل خـــدای را

بر مصطفی(ص) و بر مؤمنان دیدند

بر آنان حسد بردند.

پیغمبر(ص) فرموده اند:

سه صفـت اصل  همه گناهان و خطاهاست

که باید از هـر سه آن دوری جوئید:

یکی تکبر است ؛

که ابلیس را از سجده به آدم بازداشت!

دوم حرص است؛

که آدم را وادار به خوردن میوه ممنوعه در بهشت کرد!

سوم حســد است ؛

که قابیـل فـرزنـد آدم را به کشتن برادر خود هــابیــل واداشت!

خدایا ؛ ما را از این سه صفت دور و از گزند آن حفظ فرمـــا